پیشرانه ۶ سیلندر خطی و خورجینی هرکدام دارای مزایا و معایبی هستند که خودروسازان با توجه به ابعاد موتور و شاسی در ساخت خودرو از این پیشرانه ها استفاده می کنند.
پیشرانه های ۶ سیلندر خطی به مانند مدل های خورجینی نیاز به برقراری تعادل در قسمت سرسیلندر و زمانبندی بسیار دقیق سوپاپ ها ندارند. و به دلیل بالا و پایین رفتن متقارن سوپاپ ها و احتراق متقارن در دوطرف بلوکه و کمک جبرانی سیلندر به توازن پیشرانه موتور نرم تر کار می کنند.
ساخت خودرو با عملکرد بهتر
پیشرانه های ۶ سیلندر خورجینی دارای ابعاد جمع و جورتری نسبت به نوع خطی آن هستند و به دلیل داشتن زاویه ۶۰ درجه نسبت به هم در اتاق موتور راحتتر قرار می گیرند.
خودروسازان می توانند با استفاده از چنین پیشرانه هایی، بدون نیاز به تغییر در ابعاد شاسی یا جابه جا کردن موقعیت پیشرانه، خودرویی با عملکرد بهتر بسازند.
با این که پیشرانه های vشکل به مانند پیشرانه های خطی از ۶ سیلندر برخوردارند اما بالانس خوبی ندارند و نیاز است با استفاده از یک میله متعادل، نیروی اینرسی ناخواسته از سوی سیلندرها خنثی شود تا لرزش های زیادی به میل لنگ منتقل نشود و از عملکرد موتور نکاهد.
این پیشرانه ها در راستای بالانس موتور نیاز به طراحی دقیق تری دارند در نتیجه هزینه های تولید آنها بالاتر می رود.
چنین پیشرانه ای با داشتن دو سرسیلندر نیازمند ۴ میل سوپاپ و ۲۴ عدد سوپاپ است و در نتیجه تنظیم دقیق زمان باز و بسته شدن سوپاپ ها به پیچیدگی این پیشرانه ها می افزاید و همچنین تعمیر و نگهداری دشوارتری نیز دارند.
مزایا موتورهای شش سیلندر V
زاویه قرارگیری سیلندرها در پیشرانه‌ها با چینش V معمولا ۶۰ یا ۹۰ درجه است. این نوع پیشرانه‌ها در بسیاری از خودروهای اسپرت استفاده شده‌اند با هنر استفاده بهینه از توربوشارژ می‌توان تا ۵۰۰ اسب‌بخار قدرت به کمک این پیشرانه‌ها تولید کرد.
پیشرانه‌ها با چینش V بسیار جمع و جور هستند و فضای بسیار ارزشمندی را در اختیار طراحان قرار می‌دهند که می‌توان از این فضا استفاده کرد و توربوشارژر را در کنار موتور قرار داد. همچنین این موتورها به دلیل بهینه‌سازی در فضا، بسیار مناسب خودروهای FWD هستند. به همین دلیل نیز هست که بسیاری از خودروسازان می‌توانند بدون این که شاسی طراحی شده را به طور کلی تغییر دهند، از موتورهای بهتری برای محصولات خود استفاده کنند.
معایب موتورهای شش سیلندر V
با این حال که این پیشرانه‌ها از همان تعداد سیلندرهایی بهره می‌برند که پیشرانه‌های خطی استفاده می‌کنند، ولی برقرار کردن تعادل در این پیشرانه‌ها بسیار دشوار است. این پیشرانه‌ها به نحوی از ۲ بلوک ۳ سیلندر متصل به هم تشکیل شدند، موتورهای V شکل، باید به صورت هوشمندانه‌ای عدم تعادل تولیدی توسط حرکت پیستون‌ها را خنثی کنند. برطرف کردن این عدم تعادل به کمک محور‌های مخصوصی برقرار شده است و در صورت عدم استفاده از این محورها، لرزش‌های شدید در میل لنگ به وجود خواهد آمد و عملکرد موتور را به شدت تحت تاثیر قرار خواهد داد.
اکثر محصولات میتسوبشی، از موتورهای چهارسیلندر بهره می‌برند ولی در معدود موتورهای که شش سیلندر هستند، تمامی آنها از چینش V بهره می‌برند، برای مثال می‌توان به میتسوبیشی پاجرو اشاره کرد
